Грамадзяне Беларусі, напярэдадні эвакуаваныя зь Лібіі самалётам расейскага Міністэрства надзвычайных сытуацый (МНС), вяртаюцца дадому. Пра гэта паведамілі ў беларускай амбасадзе ў Маскве. Вяртанцы — перадусім сямейнікі супрацоўнікаў дыпляматычнай місіі Беларусі ў Лібіі.
На гарачай лініі МНС Расеі назвалі прозьвішчы беларусаў, якія прыбылі ў Маскву спэцрэйсам зь Лібіі. Бальшыня — дзеці беларускіх дыпляматаў, што працуюць у Трыпалі:
«Я налічыла дзевяць чалавек, цяпер — па прозьвішчах: Анашка Вераніка, Арцышых Юлія, Белькавец Уладзімер, Грамыка Алена, Ждановіч Надзея, Рагавец Надзея і Рагавец Ульяна, Стэпус Глеб, Філон Любоў. Вось гэта ўсе грамадзяне Беларусі, дзевяць чалавек. Гэта ўвесь сьпіс тых, хто эвакуаваўся самалётамі».
У аэрапорце суайчыньнікаў сустрэлі беларускія дыпляматы, але, як паведамілі ў гатэлі «Палесьсе» пры беларускай амбасадзе ў Маскве, на ноч тут нікога не пакідалі:
«Не, у нас на ноч ніхто не застаўся. Іх учора ўсіх выправілі дадому. Таму нікога ў нас з тых, хто прыбыў, няма…»
Паводле зьвестак прадстаўніцы Міністэрства замежных спраў Беларусі Марыі Ваньшынай, сьпісы расейскага МНС не зусім адпавядаюць рэальнасьці і колькасьць беларусаў, якія вярнуліся дадому, крыху большая. Цяпер ведамства вырашае пытаньне зь іншымі грамадзянамі, якія таксама могуць выказаць жаданьне зьехаць зь Лібіі:
«Тыя, хто пажадаў выехаць, выехалі ўсе. Астатнія, магчыма, нешта вырашаць пазьней. Але амбасада Беларусі працягвае працаваць з нашымі грамадзянамі. Само сабой, па меры таго як будуць паступаць просьбы аб эвакуацыі, наша дыппрадстаўніцтва будзе складаць сьпісы і працаваць у гэтым кірунку далей».
Адпачатку плянавалася, што зь Лібіі зьедуць блізу двух дзясяткаў беларусаў. Але некаторыя ўсё ж вырашылі застацца, найперш беларускі — жонкі лібійцаў. Ня выключана, што хтосьці яшчэ паспрабуе эвакуавацца на паромах у Турэччыну.
Эканаміст Станіслаў Гусак нядрэнна знаёмы з рэаліямі рэгіёну, тры гады адпрацаваў на нафтавых радовішчах Афрыкі. Кажа, што для ня надта разьвітай у тэхналягічным сэнсе Лібіі галоўны фактар дабрабыту — нафта. Менавіта яна дазваляла рэжыму Муамара Кадафі камфортна пачуваць сябе цягам столькіх дзясяцігодзьдзяў, задзейнічаўшы ў сфэры нафтаздабычы і забесьпячэньня адпаведнай інфраструктуры дзясяткі тысяч кантрактнікаў з усяго сьвету:
«Для самой Лібіі, зразумела, сьмяротна, калі яна ня будзе гандляваць нафтай. Папросту будзе канец іх эканомікі. Таму што больш яна ні на чым не трымаецца. Зразумела, што асабіста Кадафі ў немалой ступені трымаўся на гандлі зброяй і г.д., але ж гэта ўжо нешта іншае, не эканоміка, а ўладнае закулісьсе.
Тое самае, што, дарэчы, і ў нас адбываецца — вельмі многае схавана ад вачэй народа. Увогуле ёсьць нейкае падабенства паміж Кадафі і Лукашэнкам. Той заявіў, што ён не прэзыдэнт, а правадыр, і прыйшоў да ўлады ня дзеля таго, каб яе здаваць некаму. І буду, маўляў, змагацца да апошняга патрона. Заява Лукашэнкі на сустрэчы з вайскоўцамі гаворыць пра тое ж самае. Ён наўпрост сказаў: калі нешта здарыцца, то армія будзе душыць наш народ і не здрыганецца. Думаю, што гэта ня так, але пазыцыя першага чалавека ў дзяржаве, скажам так, цікавая».
У распаўсюджаным сёньня камэнтары МЗС Беларусі ўдакладняецца: на момант пачатку эскаляцыі напружанасьці ў Лібіі знаходзілася больш за 100 грамадзянаў Беларусі. Частка ўжо вярнулася дадому, хтосьці да тэрміновай эвакуацыі ня быў гатовы, а некаторыя адмовіліся выехаць у апошні момант. Падкрэсьліваецца, што пытаньне аб эвакуацыі беларускіх мэдыкаў, якія знаходзяцца ў Гадамесе, пакуль не стаіць. Сытуацыя ў горадзе, адзначае МЗС Беларусі, застаецца спакойнай, узброеных сутычак не адбываецца.
На гарачай лініі МНС Расеі назвалі прозьвішчы беларусаў, якія прыбылі ў Маскву спэцрэйсам зь Лібіі. Бальшыня — дзеці беларускіх дыпляматаў, што працуюць у Трыпалі:
«Я налічыла дзевяць чалавек, цяпер — па прозьвішчах: Анашка Вераніка, Арцышых Юлія, Белькавец Уладзімер, Грамыка Алена, Ждановіч Надзея, Рагавец Надзея і Рагавец Ульяна, Стэпус Глеб, Філон Любоў. Вось гэта ўсе грамадзяне Беларусі, дзевяць чалавек. Гэта ўвесь сьпіс тых, хто эвакуаваўся самалётамі».
У аэрапорце суайчыньнікаў сустрэлі беларускія дыпляматы, але, як паведамілі ў гатэлі «Палесьсе» пры беларускай амбасадзе ў Маскве, на ноч тут нікога не пакідалі:
Тыя, хто пажадаў выехаць, выехалі ўсе.
«Не, у нас на ноч ніхто не застаўся. Іх учора ўсіх выправілі дадому. Таму нікога ў нас з тых, хто прыбыў, няма…»
Паводле зьвестак прадстаўніцы Міністэрства замежных спраў Беларусі Марыі Ваньшынай, сьпісы расейскага МНС не зусім адпавядаюць рэальнасьці і колькасьць беларусаў, якія вярнуліся дадому, крыху большая. Цяпер ведамства вырашае пытаньне зь іншымі грамадзянамі, якія таксама могуць выказаць жаданьне зьехаць зь Лібіі:
«Тыя, хто пажадаў выехаць, выехалі ўсе. Астатнія, магчыма, нешта вырашаць пазьней. Але амбасада Беларусі працягвае працаваць з нашымі грамадзянамі. Само сабой, па меры таго як будуць паступаць просьбы аб эвакуацыі, наша дыппрадстаўніцтва будзе складаць сьпісы і працаваць у гэтым кірунку далей».
Адпачатку плянавалася, што зь Лібіі зьедуць блізу двух дзясяткаў беларусаў. Але некаторыя ўсё ж вырашылі застацца, найперш беларускі — жонкі лібійцаў. Ня выключана, што хтосьці яшчэ паспрабуе эвакуавацца на паромах у Турэччыну.
Эканаміст Станіслаў Гусак нядрэнна знаёмы з рэаліямі рэгіёну, тры гады адпрацаваў на нафтавых радовішчах Афрыкі. Кажа, што для ня надта разьвітай у тэхналягічным сэнсе Лібіі галоўны фактар дабрабыту — нафта. Менавіта яна дазваляла рэжыму Муамара Кадафі камфортна пачуваць сябе цягам столькіх дзясяцігодзьдзяў, задзейнічаўшы ў сфэры нафтаздабычы і забесьпячэньня адпаведнай інфраструктуры дзясяткі тысяч кантрактнікаў з усяго сьвету:
Для самой Лібіі, зразумела, сьмяротна, калі яна ня будзе гандляваць нафтай.
Тое самае, што, дарэчы, і ў нас адбываецца — вельмі многае схавана ад вачэй народа. Увогуле ёсьць нейкае падабенства паміж Кадафі і Лукашэнкам. Той заявіў, што ён не прэзыдэнт, а правадыр, і прыйшоў да ўлады ня дзеля таго, каб яе здаваць некаму. І буду, маўляў, змагацца да апошняга патрона. Заява Лукашэнкі на сустрэчы з вайскоўцамі гаворыць пра тое ж самае. Ён наўпрост сказаў: калі нешта здарыцца, то армія будзе душыць наш народ і не здрыганецца. Думаю, што гэта ня так, але пазыцыя першага чалавека ў дзяржаве, скажам так, цікавая».
У распаўсюджаным сёньня камэнтары МЗС Беларусі ўдакладняецца: на момант пачатку эскаляцыі напружанасьці ў Лібіі знаходзілася больш за 100 грамадзянаў Беларусі. Частка ўжо вярнулася дадому, хтосьці да тэрміновай эвакуацыі ня быў гатовы, а некаторыя адмовіліся выехаць у апошні момант. Падкрэсьліваецца, што пытаньне аб эвакуацыі беларускіх мэдыкаў, якія знаходзяцца ў Гадамесе, пакуль не стаіць. Сытуацыя ў горадзе, адзначае МЗС Беларусі, застаецца спакойнай, узброеных сутычак не адбываецца.