Кіраўніцтву краіны неабходна прыслухоўвацца да меркаваньня пратэстнага руху, толькі праз дыялёг улады і грамадзтва магчыма ствараць будучыню Расеі, перакананы патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі Кірыл, паведамляе агенцтва Інтэрфакс.
«Задача заключаецца ў тым, каб пратэсты, правільным чынам выяўленыя, прыводзілі да карэкцыі палітычнага курсу. Гэта самае галоўнае», – заявіў Кірыл у інтэрвію праграме «Весткі тыдня», якая прайшла ў далёкаўсходнім эфіры тэлеканала «Расея».
Паводле патрыярха, неадчувальнасьць улады да выразу пратэстаў – гэта «вельмі дрэнная прыкмета», «прыкмета няздольнасьці ўлады да саманаладкі».
«Улада павінна настройвацца, у тым ліку, і ўспрымаючы сыгналы звонку», – адзначыў кіраўнік РПЦ.
Патрыярх заклікаў і ўладу, і людзей «памятаць, што мы вычарпалі ліміт канфрантацыі, вычарпалі ўсякую магчымасьць ажыцьцяўляць рэвалюцыйную перабудову жыцьця нашага грамадзтва».
«Наш шлях – гэта спакойнае эвалюцыйнае разьвіцьцё, у тым ліку, і праз рэальны дыялёг з уладай, у тым ліку, калі неабходна, і празь зьнешні выраз свайго пратэсту, але такім чынам, каб не страсаліся асновы дзяржаўнага жыцьця», – сказаў ён.
Кірыл дадаў, што для царквы пытаньне актывізацыі пратэстнага руху «вельмі адчувальнае, таму што сярод нашых вернікаў ёсьць і тыя, хто быў на плошчы, і тыя, супраць каго выступала плошча».
«Таму слова царквы павінна несьці праўду, якую прымуць і тыя, і іншыя», – сказаў на заканчэньне ён.
«Праўда заключаецца ў тым, што хлусьня павінна сыходзіць з нашага жыцьця. З палітычнага, з эканамічнага, з сацыяльнага. З асабістага жыцьця», – працягнуў патрыярх.
Кірыл адзначыў, што чынячы няпраўду ў асабістым або прафэсійным жыцьці, нельга патрабаваць захаваньня праўды на макраўзроўні: «Царква заклікае да таго, каб на кожным узроўні была праўда – на ўзроўні асобы, сям'і, працоўнага калектыву, на ўзроўні палітычных партый, эканамічных карпарацый, на ўзроўні ўраду, і тых хто ўзначальвае краіну».
«Мы павінны навучыцца жыць па Божай праўдзе, гэта значыць, мы не павінны хлусіць адзін аднаму», – заклікаў патрыярх.
Ён падкрэсьліў, што ў кожнага чалавека ў вольным грамадзтве павінна быць права выказваць сваё меркаваньне, у тым ліку, і нязгоду зь дзеяньнямі ўлады.
У савецкі час, паводле яго слоў, гэта права толькі дэкляравалася на паперы, а «цяпер ёсьць такое права, і ім людзі карыстаюцца».
Аднак, рэалізуючы сваё права на выраз незадаволенасьці, грамадзтва, на яго думку, павінна валодаць пэўнай мудрасьцю.
Патрыярх выказаў здагадку, што, калі б дэманстрацыі, якія папярэднічалі рэвалюцыі 1917 году, скончыліся мірнымі пратэстамі, і за імі ня рушыла ўсьлед крывавая рэвалюцыя і братазабойчая вайна, то сёньня Расея мела б больш за 300 млн насельніцтва і альбо была б як ЗША па ўзроўні эканамічнага разьвіцьця, альбо нават абагнала бы гэтую краіну.
«Мы тады ня здолелі захаваць балянс і захаваць мудрасьць. Мы разбурылі сваю краіну. Таму што ўвогуле справядлівыя пратэсты людзей вельмі спрытна выкарыстоўваюцца тымі палітычнымі сіламі, якія імкнуцца да ўлады», – канстатаваў ён.
На думку кіраўніка РПЦ, паўтарэньня гісторыі – як падзей 1917 году, так і 1991, калі распадаўся СССР, – Расея дапускаць ня мае права.
Патрыярх Кірыл перакананы, што найважнейшымі і неабходнымі якасьцямі лідэра Расеі сёньня зьяўляюцца пачуцьцё адказнасьці перад Богам і перад людзьмі, а таксама пачуцьцё справядлівасьці.
Паводле патрыярха, неадчувальнасьць улады да выразу пратэстаў – гэта «вельмі дрэнная прыкмета», «прыкмета няздольнасьці ўлады да саманаладкі».
«Улада павінна настройвацца, у тым ліку, і ўспрымаючы сыгналы звонку», – адзначыў кіраўнік РПЦ.
Патрыярх заклікаў і ўладу, і людзей «памятаць, што мы вычарпалі ліміт канфрантацыі, вычарпалі ўсякую магчымасьць ажыцьцяўляць рэвалюцыйную перабудову жыцьця нашага грамадзтва».
«Наш шлях – гэта спакойнае эвалюцыйнае разьвіцьцё, у тым ліку, і праз рэальны дыялёг з уладай, у тым ліку, калі неабходна, і празь зьнешні выраз свайго пратэсту, але такім чынам, каб не страсаліся асновы дзяржаўнага жыцьця», – сказаў ён.
Кірыл дадаў, што для царквы пытаньне актывізацыі пратэстнага руху «вельмі адчувальнае, таму што сярод нашых вернікаў ёсьць і тыя, хто быў на плошчы, і тыя, супраць каго выступала плошча».
«Таму слова царквы павінна несьці праўду, якую прымуць і тыя, і іншыя», – сказаў на заканчэньне ён.
«Праўда заключаецца ў тым, што хлусьня павінна сыходзіць з нашага жыцьця. З палітычнага, з эканамічнага, з сацыяльнага. З асабістага жыцьця», – працягнуў патрыярх.
Кірыл адзначыў, што чынячы няпраўду ў асабістым або прафэсійным жыцьці, нельга патрабаваць захаваньня праўды на макраўзроўні: «Царква заклікае да таго, каб на кожным узроўні была праўда – на ўзроўні асобы, сям'і, працоўнага калектыву, на ўзроўні палітычных партый, эканамічных карпарацый, на ўзроўні ўраду, і тых хто ўзначальвае краіну».
«Мы павінны навучыцца жыць па Божай праўдзе, гэта значыць, мы не павінны хлусіць адзін аднаму», – заклікаў патрыярх.
Ён падкрэсьліў, што ў кожнага чалавека ў вольным грамадзтве павінна быць права выказваць сваё меркаваньне, у тым ліку, і нязгоду зь дзеяньнямі ўлады.
У савецкі час, паводле яго слоў, гэта права толькі дэкляравалася на паперы, а «цяпер ёсьць такое права, і ім людзі карыстаюцца».
Аднак, рэалізуючы сваё права на выраз незадаволенасьці, грамадзтва, на яго думку, павінна валодаць пэўнай мудрасьцю.
Патрыярх выказаў здагадку, што, калі б дэманстрацыі, якія папярэднічалі рэвалюцыі 1917 году, скончыліся мірнымі пратэстамі, і за імі ня рушыла ўсьлед крывавая рэвалюцыя і братазабойчая вайна, то сёньня Расея мела б больш за 300 млн насельніцтва і альбо была б як ЗША па ўзроўні эканамічнага разьвіцьця, альбо нават абагнала бы гэтую краіну.
«Мы тады ня здолелі захаваць балянс і захаваць мудрасьць. Мы разбурылі сваю краіну. Таму што ўвогуле справядлівыя пратэсты людзей вельмі спрытна выкарыстоўваюцца тымі палітычнымі сіламі, якія імкнуцца да ўлады», – канстатаваў ён.
На думку кіраўніка РПЦ, паўтарэньня гісторыі – як падзей 1917 году, так і 1991, калі распадаўся СССР, – Расея дапускаць ня мае права.
Патрыярх Кірыл перакананы, што найважнейшымі і неабходнымі якасьцямі лідэра Расеі сёньня зьяўляюцца пачуцьцё адказнасьці перад Богам і перад людзьмі, а таксама пачуцьцё справядлівасьці.